Sevgili kaptanseverler,
Bu yıla değin "allaam doğum günüm unutulur da bu yılı da atlatırız inşA" tadında dualar etsem de bu yıl bundan kurtuluşum yokmuş gibi hislere kapıldım gidiyorum. şebnem ferah'ın da dediği gibi "kim yenmiş kaderi duayla?"
doğum günü tekrarımı kutlamaya şehir dışından gelecek kadar abartan pek değerli badileri engellemek için bulduğum çare şudur; gelmeyin, yılın herhangi bir günü gelin, "aaa negzel ablamızdın sen kaptan, bi yıl daha gitti ömründen ahahah" diye hunhar kahkahalar atın suratıma suratıma. terbiyesizler. eşek sıpaları sizi.
bu nedenledir ki; tüm yurtta ve türki cumhuriyetlerde doğum günü kutlamam bir yıllık zaman dilimine yayılmıştır. buna en çok sevinen kişi onbin yıllık kadim dostum, ismini sanal alemlerde çarçur etmeyeceğim y kişisi olacak. zira her yılın nisan ayında "ya kaptan ben senin doğum gününün 21 ekim olduğunu biliyorum ama 21 ekimlerde şuurum kapanıyor, atlıyorum" diyor. canım benim. çözüm insanı olduğum için kendime de hastayım, canımım ben, aman da nasıl yerim ben kendimi, ne iyi etmişim de doğmuşum.
tamam yeter! dağılın şimdi! bi ara görüşürüz.
