
şimdi 20 yaşında olan bir kardeşim var; abla napıcam ya ben, ne olucam, hea söylesene söyleee böhaaa! diye beni şiddetle sarsarken ben gülüyordum o sıra, aklıma "ha haa sen donla gezerken ben o yollardan dönüyordum yavru kuş" diye geçiriyordum içimden ama ben o yollardan geçerken bana böyle şeyler söylenmesine de epey kızıyordum, hafifçe gülümseyip krizinin geçmesini bekledim. bunun birkaç ay süreceğini, enerjisini kanalize edecek uzun süreli uğraşlar içinde bulunması gerektiğini tavsiye ettim. eeeaaah bana nasihat verme dedi. işte olay bu; 20 yaş bunalımı dediğiniz 20 yaşındakilerin kendilerine akıl verilmesini istemedikleri halde akla ihtiyaç duymaları ve bunu kendilerine bile itiraf edememeleridir sadece.
2 yorum:
allamm allaamm :( bizi bu hale getirenler 20 den sonra hayat koşuyo diyen insanoğlu insanlar. tüü kaka allahh cezanızı veree ühühüöhühü :((
İnsanın büyüdüğünü ve yaşlandığını hissetteği en kritik yaş bence.
Yorum Gönder