sevgili dünlük,geçen aylarda on bin yıldır, götten yapışıkmışcasına samimi olduğum kadim bir dostum ziyarete geldi. gelmeden önce de "bak iki bin yıldır görüşmüyoruz, yataktan kalktığın gibi gelme, seni öyle hatırlamayayım" dedi. süper gazverici bir insan olduğu için cümlenin kuruluşundan bir salise geçmeden ben saçlarımı kestirmeyi düşündüm. sadece fikir aşamasında kalsaydı güzel olacakmış ama nerden bilebilirim, saflık dozu yüksek hayallerim vardı, çogzel olacaktım, yataktan yeni kalkmış olsam da süper olacaktı falan. ama n'oldu? taradım olmadı, taramadım olmadı, yıkadım olmadı, yıkamadım yine olmadı. saçımın içine sıçtım çok afedersin. ayna ile her gözgöze gelişimde ilk defa hipopotam görüyormuşcasına şaşırıyorum şimdi. aha aynı resimdeki gibi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder